Mijn naam is Ineke, 

Ik ben mama van drie zonen. Ik studeerde in 2008 af als verpleegkundige optie psychiatrie. 

Na jaren werken in een PVT werd het voor mij tijd mijn carrière een ommezwaai te geven. Ik besliste om na een korte pauze als zelfstandig thuisverpleegkundige te werk te gaan. De vrijheid van "op de baan te zijn" en de gedrevenheid een mooie ronde uit te bouwen waar ik de mensen met een persoonlijke aanpak verzorgde lieten mij deze jaren genieten van mijn job. 

Echter door chronische ziekte moest ik noodgedwongen mijn praktijk vaarwel zeggen. `

Toch bleef ik niet bij de pakken zitten en werkte ik deze praktijk uit. Wat mijn lichaam blokkeert zal ik met mijn geest en ziel verder zetten. 

Waarom nam ik deze specifieke wending? 

Ook mijn leven liep niet van een leien dakje, ik moest een verwerkingsproces/ aanvaardingsproces doorstaan omtrent mijn ziek zijn. Ik zocht mezelf terug en besefte dat "ik niet de ziekte ben", "ik ben en blijf ik". 

Ook relationeel en vriendschappelijk bewandelde ik een forse weg, daaruit leerde ik dat loslaten een verdorie moeilijk item is maar dat het kan. 

Ik leerde, leerde en leerde uit dit alles. Ik stelde mezelf voor de keuze, "wegkwijnen" in  de slachtofferrol of mijn leven aanpakken en het maximum uit mezelf halen.

Deze ingesteldheid maakt mij tot de persoon die ik nu ben. Voor mij is het glas niet half leeg maar half vol. Een cliché uitdrukking maar zo belangrijk om positief in het leven te staan. 

De leerschool van het leven en de kennis die ik opdeed aan de hand van verschillende opleidingen wil ik nu verder zetten en jouw bijbrengen. 

Ik kijk er naar uit naar jouw verhaal, moeilijkheden te luisteren en je aan de hand van gerichte vragen,  tips en tricks je terug een rustgevende balans in het leven te helpen vinden. 

Geef toe... Niemand kan het maximale uit jouw leven halen, behalve jij zelf.